این اثر قصه ای امروزی و اجتماعی دارد و آیینه ای از رویدادهایی است که شاهدش هستیم.فیلم سعی می کند روایتی از سرپرست های خانوار داشته باشد کسانی که نهایت تلاش شان را می کنند زندگی آبرومندی برای خانواده شان فراهم کنند و باید در بزنگاههای روزگار دست به انتخاب بزنند.
«ساکنین سرزمین سکوت»، «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین»، «ترانه تنهایی تهران»، «آمین خواهیم گفت»، «سیزده ۵۹» و «تمشک» از ساخته های پیشین سامان سالور است. همچنین فیلم «هایلایت» به تهیه کنندگی ساسان سالور به زودی اکرانش را در سینماهای سراسر کشور آغاز می کند.
بازی ها که قطعا بی نظیر بود، بخاطر انتخاب بازیگر ها … ولی من به شخصه نمیتونم بشینم این حجم از بدبختی و بیچارگی رو ببینم، این فیلم هر آن چیزی که در جامعه هست رو نشون میده …
جدیدترین ساخته فیلمسازی که در دورانی از تجربه گراترین کارگردان های سینمای ایران به حساب می آمده اما این بارهم به سیاق فیلم قبلی اش (تمشک) ترجیح داده فیلمی تجربه گرا نسازد و به زعم نگارنده همین امر به پاشنه آشیلی جهت رو در رو شدن با اثری تبدیل گشته که با کمبودهایی خصوصا درزمینه فیلمنامه مواجه است.
«سه کام حبس» با بهره گیری از ساختاری کلاسیک از حیث فرمالیستی (دوربین و قاب هایی فکر شده) بازی هایی در چهارچوب و قاعده مند و تدوین به اندازه که کمک شایانی به ریتم و ضرباهنگ اثر نموده، فیلمی قابل اعتنا در بخش تصویری و زیباشناسی به حساب می آید اما نوع نگاه و رویکرد سالور در بسط دادن بحران و درگیری ها و نابسامانی در بطن زندگی این زوج ، به دور از ظرافت هایی است که حداقل منطق های مورد نیاز را در باورپذیر ساختن سیر تحولات در تصمیم گیری های کاراکترها شامل شود
و در نهایت آنچه باقی می ماند طرح انبوهی از آسیب هایی است که علی رغم قابل ستایش بودن دغدغه های فیلمساز، در اغلب موارد به جنبه های شعارزده دچار می شود. فیلمی که با وجود ایده کم و بیش جالب توجه اش می توانست نگاهی غیر همیشگی به معضلی همیشگی باشد …
بازی ها که قطعا بی نظیر بود، بخاطر انتخاب بازیگر ها … ولی من به شخصه نمیتونم بشینم این حجم از بدبختی و بیچارگی رو ببینم، این فیلم هر آن چیزی که در جامعه هست رو نشون میده …
جدیدترین ساخته فیلمسازی که در دورانی از تجربه گراترین کارگردان های سینمای ایران به حساب می آمده اما این بارهم به سیاق فیلم قبلی اش (تمشک) ترجیح داده فیلمی تجربه گرا نسازد و به زعم نگارنده همین امر به پاشنه آشیلی جهت رو در رو شدن با اثری تبدیل گشته که با کمبودهایی خصوصا درزمینه فیلمنامه مواجه است.
«سه کام حبس» با بهره گیری از ساختاری کلاسیک از حیث فرمالیستی (دوربین و قاب هایی فکر شده) بازی هایی در چهارچوب و قاعده مند و تدوین به اندازه که کمک شایانی به ریتم و ضرباهنگ اثر نموده، فیلمی قابل اعتنا در بخش تصویری و زیباشناسی به حساب می آید اما نوع نگاه و رویکرد سالور در بسط دادن بحران و درگیری ها و نابسامانی در بطن زندگی این زوج ، به دور از ظرافت هایی است که حداقل منطق های مورد نیاز را در باورپذیر ساختن سیر تحولات در تصمیم گیری های کاراکترها شامل شود
و در نهایت آنچه باقی می ماند طرح انبوهی از آسیب هایی است که علی رغم قابل ستایش بودن دغدغه های فیلمساز، در اغلب موارد به جنبه های شعارزده دچار می شود. فیلمی که با وجود ایده کم و بیش جالب توجه اش می توانست نگاهی غیر همیشگی به معضلی همیشگی باشد …